wtorek, 7 stycznia 2014
Współczesne budownictwo w swoich priorytetach uwzględnia nie tylko kwestie i energooszczędności, estetyki i bezpieczeństwa, ale również poziom komfortu akustycznego. Badania akademickie potwierdzają, że ciągły i nadmierny hałas powoduje zaburzenia snu, przewlekły stres, a w dłuższej perspektywie może nawet prowadzić do wielu chorób. Dlatego izolacyjność dźwiękowa okien i drzwi to jeden z kluczowych parametrów w nowoczesnych projektach budowlanych – zarówno mieszkaniowych, jak i komercyjnych.
Izolacyjność dźwiękowa stolarki budowlanej to zdolność okien i drzwi do tłumienia dźwięków dochodzących z zewnątrz. Klasyfikowana jest wskaźnikiem Rw i określana w decybelach (dB) – im wyższa jest jego wartość, tym lepszy poziom ochrony wnętrza budynku przed hałasem. W praktyce sposób wygłuszenia budynku powinien być dopasowany do jego usytuowania, z uwzględnieniem źródeł i poziomu hałasu. Samo określenie właściwości dźwiękoizolacyjnych stolarki budowlanej następuje w procesie badań laboratoryjnych zgodnych z normą badawczą PN-EN ISO 10140, w specjalnych komorach pomiarowych. W czasie badań po jednej stronie zamontowanych w komorze okien i drzwi emitowany jest dźwięk, a po drugiej mierzony jest jego poziom. Wyniki analizowane są w różnych zakresach częstotliwości precyzyjnie określając, jak badane okna i drzwi tłumią hałas. Ocenie izolacyjności dźwiękowej służy norma PN-EN ISO 717-1 i w odniesieniu do niej deklarowana jest akustyka stolarki budowlanej.
Wymagania dotyczące ochrony przed hałasem dotyczące również okien i drzwi wynikają wprost z prawa budowlanego oraz rozporządzenia ministerialnego dotyczącego warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Wymaganą izolacyjność akustyczną okien i drzwi uzależnia się od charakteru budynku i jego klasy akustycznej oraz lokalizacji. Wymagania takie są różne dla budynków mieszkalnych, dla obiektów szkolnych, szpitali i budynków służby zdrowia, obiektów przemysłowych i użyteczności publicznej. W dokumentacjach projektowych zawarte powinny być konkretne wytyczne dotyczące parametrów izolacyjności dźwiękowej, które muszą spełniać zastosowane okna i drzwi w zależności od rodzaju i poziomu prognozowanego hałasu zewnętrznego.
Największy wpływ na poziom izolacyjności akustycznej okien ma dźwiękochłonność zastosowanych szyb zespolonych i wypełnienie ram ościeżnicy i skrzydeł. Klasyczne zestawy szybowe nie są wystarczające do skutecznego tłumienia hałasu, dlatego w miejscach o podwyższonych wymaganiach akustycznych stosuje się szyby dźwiękochłonne, których budowa opiera się na asymetrycznym układzie tafli szklanych o różnej grubości przedzielonych warstwami folii akustycznej PVB. Przestrzeń między szybami może być dodatkowo wypełniona gazem szlachetnym poprawiającym tłumienie hałasu. W przypadku drzwi wiodącym elementem jest odpowiednie wypełnienie skrzydła materiałem tłumiącym. Ważne jest również wyposażenie drzwi w systemy uszczelek – w tym uszczelnienie progowe - skutecznie ograniczające przenikanie hałasu zarówno z zewnątrz, jak i pomiędzy izolowanymi pomieszczeniami.
Konstrukcje okien i drzwi z izolacyjnością dźwiękową powinny być stosowane w miejscach, w których występuje średnie i duże obciążenie hałasem. Wskaźniki izolacyjności dźwiękowej wydają się szczególnie ważne w kontekście komfortu akustycznego lokatorów budynków mieszkalnych, jednak drzwi akustyczne odgrywają coraz większą rolę w budynkach produkcyjnych, a także w obiektach użyteczności publicznej: w bibliotekach, salach konferencyjnych, aulach wykładowych, salach widowiskowych, gabinetach lekarskich i wielu innych pomieszczeniach wymagających ciszy i spokoju.
W problematyce izolacyjności akustycznej okien i drzwi ważną rolę odgrywa sposób zamontowania gwarantujący szczelność prawidłowe tłumienie hałasu.