Aluminiowe konstrukcje przeciwpożarowe i dymoszczelne to przegrody, które są jednymi z najważniejszych elementów zapewniającymi bezpieczeństwo budynków w przypadku powstania pożaru. Szeroka paleta systemów profili aluminiowych pozwala na wykonywanie różnych konstrukcji ognioodpornych i dymoszczelnych służących do wydzielenia w budynkach stref pożarowych ograniczających rozprzestrzenianie się ognia i dymu w przypadku wybuchu pożaru i zapewniających odpowiednie warunki ewakuacji osób.
Gama aluminiowo-szklanych konstrukcji przeciwpożarowych obejmuje nie tylko wyroby produkowane w oparciu o systemy okienno-drzwiowe, ale również produkty, których podstawą są słupowo-ryglowe systemy fasadowe. Parametry odporności ogniowej aluminiowych konstrukcji przeciwpożarowych takie jak szczelność ogniowa, promieniowanie i izolacyjność ogniowa deklarowane są w szerokim zakresie od klasy EI15 do EI120 stanowiąc skuteczną zaporę dla rozprzestrzeniania się ognia podczas pożaru. Klasa odporności ogniowej konstrukcji przeciwpożarowych zależy od zastosowanego systemu profili, rodzaju wypełnień, możliwości technologicznych oraz spełnienia warunków zapisanych w Krajowych Ocenach Technicznych lub aprobatach. W segmencie aluminiowych przegród ogniowych oferowane są przeciwpożarowe fasady, również semistrukturalne, dachy przeszklone oraz wiele produktów okienno-drzwiowych. Zastosowanie przeciwpożarowych systemów okienno-drzwiowych pozwala na fabrykację różnych typów ścianek ognioodpornych, okien technicznych, witryn i drzwi otwieranych lub przesuwnych automatycznie. Klasyfikacja aluminiowych okienno-drzwiowych systemów przeciwpożarowych umożliwia budowę z tych elementów ścianek i drzwi dymoszczelnych w klasach S200 i Sa.
odznaczają się wysokim stopniem bezpieczeństwa, również w przypadku dużych przeszkleń. Charakteryzują się również możliwością zastosowania różnego rodzaju wypełnień oraz łączenia ze sobą w ramach jednego systemu różnych konstrukcji z zachowaniem odporności ogniowej.
Nowoczesne rozwiązania z zakresu oddzieleń pożarowych są wykorzystywane w obiektach komercyjnych i przemysłowych, wielorodzinnym budownictwie mieszkaniowym, oraz w budynkach użyteczności publicznej. Podstawowe korzyści płynące z zastosowania aluminiowo-szklanych konstrukcji przeciwpożarowych to komfort użytkowania, elegancki wygląd i wysoki poziom bezpieczeństwa.
Konstrukcje kuloodporne z aluminium to stosunkowo nowy produkt będący efektem rosnącego zapotrzebowania na skuteczne rozwiązania z zakresu bezpieczeństwa. Osłony balistyczne z aluminium i szkła mają za zadanie zabezpieczenie ludzi przed ostrzałem z broni palnej różnego kalibru. Są w stanie zatrzymać pociski wystrzeliwane z broni krótkiej oraz z karabinów. Odpowiednio dobrane i wzmocnione profile aluminiowe służą do konstrukcji przegród kuloodpornych zabezpieczających pomieszczenia przed ostrzałem oraz zapewniających bezpieczeństwo osób przebywających wewnątrz chronionych pomieszczeń. Przy doborze materiałów szczególną uwagę zwraca się na ich odporność na uderzenie i przebicie przez pociski. Konstruowanie i fabrykacja przegród kuloodpornych z aluminium wymaga doświadczenia i precyzji. Rozwiązania konstrukcyjne stosowane w budowie okien kuloodpornych różnią się od sposobów fabrykacji typowych okien i drzwi z aluminium; od zabezpieczenia profili aluminiowych przed przebiciem pociskami, aż po niekonwencjonalną metodę oszklenia przegrody.
Konstrukcje antywłamaniowe z aluminium wykonywane są w oparciu o standardowe systemy profili aluminiowych, jednak w odróżnieniu od zwykłych konstrukcji muszą spełniać dodatkowe wymagania wytrzymałościowe i eksploatacyjne. We wszystkich aluminiowych konstrukcjach antywłamaniowych stosowane są więc komponenty podnoszące ich odporność na sforsowanie z zewnątrz: okucia antywyważeniowe z wieloma punktami ryglowania, szkło laminowane i hartowane, oraz specjalne wzmocnienia profili przeznaczone do zastosowań przeciwwłamaniowych.
to kompletne rozwiązania w danej klasie odporności na włamanie: zawiasy, klamki, zamki, wkładki i systemy zaryglowania, które powinny spełniać wysokie standardy w zakresie wytrzymałości, dopasowania i niezawodności.
stanowi szkło w odpowiedniej klasie zabezpieczenia albo nieprzezierne panele wykonane z blachy aluminiowej lub stalowej. Przeszklenia w tego typu konstrukcjach wypełniane są szkłem pojedynczym lub pakietem termoizolacyjnym składającym się z szyb o budowie wielowarstwowej hartowanej i laminowanej. Szyby takie wykonywane są z tafli szkła hartowanego sklejonych ze sobą specjalną folią PVB o odpowiedniej grubości – w ten sposób przeszklenie uzyskuje wymaganą odporność na rozbicie, przebicie lub przecięcie. Oprócz zastosowania odpowiedniego panela lub szyby zespolonej niezwykle ważny jest sposób ich osadzenia. Cechą charakterystyczną konstrukcji antywłamaniowych jest zamknięty kształt listew szklących, a także osadzanie przeszkleń z użyciem dodatkowych elementów mocujących i mas uszczelniająco-klejących lub silikonów.
to elementy, które skutecznie poprawiają ich odporność mechaniczną w newralgicznych punktach, takich jak naroża, miejsca mocowania zawiasów i osadzania zamków. Chronią konstrukcje przed przewierceniem, wyważeniem, przecięciem i umożliwiają uzyskanie podwyższonej odporności na włamanie. Jakość komponentów w postaci okuć, szkła i wzmocnień jest podstawą niezawodności i odporności produktu na włamanie, ale samo zastosowanie okucia, oszklenia i innych elementów o określonej klasie bezpieczeństwa do budowy konstrukcji antywłamaniowej nie umożliwia precyzyjnego określenia jej klasy odporności na włamanie. Kluczowe dla określenia stopnia odporności na włamanie jest wykonanie badań laboratoryjnych kompletnego wyrobu.
pozwalają na ich zakwalifikowanie do odpowiedniej klasy odporności na włamanie. Procedura badań odporności na włamanie uregulowana jest wytycznymi trzech norm badawczych, które precyzyjnie opisują metody testowania konstrukcji pod kątem odporności na obciążenia statyczne i dynamiczne oraz na włamanie ręczne z użyciem zestawów narzędzi.
Badania statyczne wykonywane są wg metody zawartej w normie PN-EN 1628:2012, służą do określenia odporności na obciążenia statyczne. Konstrukcja aluminiowa zamocowana w ramie badawczej poddawana jest za pomocą specjalnego siłownika obciążeniom o określonej wartości zależnej od klasy antywłamaniowości, jaką konstrukcja ma osiągnąć. Obciążenia statyczne przykładane są w newralgiczne punkty badanych konstrukcji aluminiowych; w naroża wypełnień, miejsca zaryglowania i mocowania zawiasów oraz w naroża skrzydeł. Odporność na obciążenia statyczne oceniana jest stopniem odkształceń konstrukcji spowodowanych naciskiem siłownika w miejscach pomiarowych. Badanie jest doskonałym testem założeń konstrukcyjnych przyjętych przy projektowaniu wyrobu; ilości i rozmieszczeniu rygli i zawiasów, zastosowanych materiałów i technologii ich połączenia.
Badanie odporności na obciążenia dynamiczne wykonywane są metodą określoną w normie PN-EN 1629:2012. Konstrukcja aluminiowa osadzona w ramie badawczej jest testowana serią uderzeń poprzez zastosowanie wahadłowego znormalizowanego elementu udarowego o specjalnej budowie i określonej wadze. Wyniki tych badań również określane są stopniem odkształceń konstrukcji.
Sprawdzenie odporności na włamanie za pomocą ręcznych narzędzi wykonywane jest zgodnie z normą PN-EN 1630:2012, z zastosowaniem zestawów narzędzi i czasów odpowiadających klasie odporności na włamanie, jaką konstrukcja powinna uzyskać. Dla najniższej klasy odporności na włamanie tego typu badanie nie jest przeprowadzane. Celem ręcznego badania z użyciem narzędzi jest weryfikacja odporności konstrukcji aluminiowych na próby ich sforsowania w określonym czasie przez ludzi wyposażonych w określony zestaw narzędzi. Im dłuższy czas i bogatszy arsenał narzędzi, tym wyższa klasa odporności na włamanie. Zadaniem pracowników laboratorium prowadzących badanie jest pełne otwarcie konstrukcji okienno- drzwiowej lub wycięcie w konstrukcji otworu zdefiniowanego w normie co do kształtu i wymiarów.
powinny posiadać odpowiednią klasyfikację, jednak podlegają badaniom i klasyfikacji wg odrębnych norm przedmiotowych. Zamki badane są wg wymagań normy PN-EN 12209:2005, zaś szkło służące do wypełnień podlega normie PN-EN 356:2000.
Opisane badania laboratoryjne regulowane trzema normami badawczymi weryfikują właściwości konstrukcji aluminiowych pod względem zabezpieczenia przed włamaniem i pozwalają na ich zakwalifikowanie w odpowiedniej klasie odporności na włamanie. Normą klasyfikacyjną jest PN-EN 1627:2012, zawiera ona wymagania stawiane wyrobom antywłamaniowym oraz definiuje klasy odporności na włamanie. W normie tej wydzielono sześć klas odporności na włamanie od najniższej RC1 do najwyższej RC6. Konstrukcje aluminiowe w najniższych klasach RC1 i RC2 stosowane są w miejscach o niskim zagrożeniu włamaniem przez włamywaczy okazjonalnych, chcących uniknąć hałasu i niepotrzebnego ryzyka, stosujących najprostsze narzędzia ręczne i stosunkowo niewielką siłę. Optymalne zwłaszcza dla budownictwa mieszkaniowego wydają się antywłamaniowe konstrukcje aluminiowe klasy RC3, których opór potrafi podczas prób włamania skutecznie zniechęcić włamywaczy do dalszego ataku. Klasy od RC4 do RC6 stosowane są w miejscach o wysokim i szczególnie wysokim poziomie zagrożenia włamaniem – wyroby tych klas obliczone są na atak ze strony profesjonalistów, wyposażonych w zestawy dobrych narzędzi.
O zastosowaniu konstrukcji antywłamaniowych w danej klasie zabezpieczenia decyduje inwestor lub projektant biorąc pod uwagę obowiązujące przepisy lub poziom zagrożenia włamaniem. Produkty w klasach RC1N i RC2N bez szczególnych wymagań przeszklenia stosowane są powszechnie w niższych kondygnacjach wielorodzinnych budynków mieszkalnych. Klasa RC2 i RC3 rekomendowana jest do zabezpieczeń budynków mieszkalnych w budownictwie jednorodzinnym. Konstrukcje w klasach RC4 i wyższych znajdują zastosowanie w obiektach infrastruktury krytycznej, jednostkach wojskowych i innych budynkach specjalnego przeznaczenia.
Konstrukcje RTG z aluminium wykonywane są w systemie okienno-drzwiowym zapewniającym bezpieczeństwo związane z negatywnym wpływem promieniowania rentgenowskiego na organizm człowieka. System profili aluminiowych pozwala na zastosowanie przemyślanych rozwiązań dla stworzenia efektywnej bariery dla promieniowania elektromagnetycznego i minimalizowania zagrożeń dla zdrowia i życia ludzkiego wynikających z nadmiernego wystawienia na działanie takiego promieniowania.
są produktami niezwykle solidnymi, niewymagającymi w konserwacji i łatwymi w utrzymaniu higieny, co jest szczególnie istotne w obiektach służby zdrowia. Aluminium jest tworzywem plastycznym, a przy tym odpornym na uszkodzenia mechaniczne i korozję, przez to bardzo dobrym materiałem do projektowania i fabrykacji konstrukcji RTG. Wyroby RTG z aluminium mogą być wykonywane pod zadany wymiar z profili uwzględniających specyficzne warunki montażu. Wśród aluminiowych konstrukcji pełniących rolę stałych osłon rentgenowskich występują drzwi, okna i okiennice. Jako przenośne osłony RTG z aluminium wykonywane mogą być parawany ochronne.
pozwala na oferowanie produktów optymalnie dostosowanych do dokumentacji projektowych nie tylko pod względem wymiarów, ale również w zakresie stosowanych wypełnień i stopnia ochrony radiologicznej. Stopień ochrony przed promieniowaniem zależy od grubości warstwy ołowiu zastosowanej w konstrukcji RTG lub odpowiednio obliczonego współczynnika ołowiu dla konstrukcji RTG przeszklonych. Stopień ochrony radiologicznej wyrażony w mm Pb określony jest bezpośrednio w projektach wykonawczych pomieszczeń, w których emitowane jest promieniowanie. Projekty takie zawierają obliczenia wymagane dla osłon RTG i tym samym wytyczne dla wykonania konstrukcji RTG zgodnych z dokumentacją. Ochrona radiologiczna zdrowia personelu medycznego i pacjentów projektowana jest zgodnie z zapisami ustawy Prawo Atomowe powiązanymi z unijną dyrektywą EUROATOM ustanawiającą podstawowe normy bezpieczeństwa w celu ochrony przed zagrożeniami wynikającymi z narażenia na działanie promieniowania jonizującego.
Konstrukcje RTG z aluminium wykonywane są jako pełne i przeszklone, lakierowane proszkowo na dowolne kolory w palecie RAL. Najnowsze technologie stosowane w wykończeniu profili aluminiowych pozwalają na lakierowanie konstrukcji RTG w kolorach jednolitych, jak również drewnopodobnych. Konstrukcje RTG z aluminium stosowane są w pracowniach rentgenowskich, pracowniach tomografii, gabinetach stomatologicznych i innych pomieszczeniach, w których pojawia się promieniowanie jonizujące wymagające odpowiednich osłon.
Nietypowe konstrukcje aluminiowe to wyroby oparte na niestandardowych rozwiązaniach stosowanych do indywidualnych projektów, dla których systemowe rozwiązania techniczne nie są w pełni wystarczające. Kluczowe dla możliwości projektowania i realizacji aluminiowych konstrukcji nietypowych są właściwości materiału, z którego są wykonywane. Aluminium jest materiałem o bardzo dobrych parametrach; dużej wytrzymałości przy niskiej wadze, wyjątkowej odporności na warunki atmosferyczne w szerokiej amplitudzie temperatur, łatwej obróbce i formowaniu, a także wysokiej odporności na korozję. Zastosowanie systemowych profili aluminiowych, jak również kształtowników i elementów aluminiowych spoza katalogu systemów pozwala na osiąganie nieszablonowych rozwiązań w postaci nowych, nietypowych produktów.
poprzez indywidualne podejście w projektowaniu i szczególny nadzór nad fabrykacją profili, obróbką powierzchniową oraz lakierowaniem odznaczają się wysoką jakością wykończenia. Nietypowa ślusarka aluminiowa jest doskonale dostosowana do funkcji, jaką ma spełniać, dopasowana do sytuacji montażowej, niezwykle lekka i zarazem odporna na obciążenia. Jak większość konstrukcji budowlanych z aluminium, ma bardzo korzystny stosunek wytrzymałości do masy własnej oraz wysoką odporność na korozję, nawet w przypadku mechanicznego uszkodzenia powłoki lakierniczej. W tworzeniu nietypowych konstrukcji aluminiowych bardzo ważny jest dla projektantów i konstruktorów dobór optymalnego kształtu i przekroju profili aluminiowych. Dla uzyskania odpowiednich kształtów, wymiarów i przekrojów profile poddawane są różnej obróbce; mogą być gięte, cięte, a nawet spawane ze sobą. W przypadku większych inwestycji stosowane są nietypowe profile aluminiowe ekstrudowane specjalnie dla realizacji konkretnych projektów. W budowie nietypowych konstrukcji aluminiowych poza właściwym doborem profili zasadniczą rolę odgrywa precyzyjne wykonanie poszczególnych elementów i umiejętne ich połączenie – nadzór nad fabrykacją nietypowej ślusarki aluminiowej kładzie szczególny nacisk na dokładność w działaniu, dbałość o szczegóły i precyzyjne stosowanie założonych rozwiązań technologicznych.
nie podlega minimom produkcyjnym, projektowane i fabrykowane są zarówno jednostkowe wyroby, jak i duże partie ślusarki aluminiowej. Nietypowe konstrukcje z aluminium znajdują zastosowanie w wielu dziedzinach budownictwa i przemysłu. Stosuje się je między innymi w nieszablonowych fasadach budynków, w zabudowie szybów windowych, tarasów i balkonów. Nietypowe wyroby z aluminium doskonale pełnią swoją rolę jako wiaty, witryny reklamowe i ogłoszeniowe, gabloty, dygestoria laboratoryjne, stelaże, poręcze i zapory, zamknięcia pionów elektroinstalacyjnych i wiele innych. Konstrukcje profilowe można dostosowywać do charakteru budynku oraz wykorzystywać do różnych zadań.
Konstrukcje oddymiające i napowietrzające z aluminium swoim wyglądem nie wyróżniają się mocno spośród innych elementów stolarki okienno-drzwiowej, ale pełnią bardzo ważną rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa przeciwpożarowego użytkowników obiektów, w których są zamontowane. Od ich odpowiedniego doboru i kompleksowego zastosowania w budynku zależy bezpieczna ewakuacja ludzi w czasie pożaru oraz możliwość prowadzenia szybkiej i skutecznej akcji ratunkowej i gaśniczej. Aluminiowe konstrukcje okienne i drzwiowe odpowiednio dostosowane i wyposażone w siłowniki elektryczne mogą być przeznaczone do oddymiania, napowietrzania oraz służyć do codziennej wentylacji wnętrza budynku.
Okienny system oddymiania grawitacyjnego oparty na konstrukcjach okiennych z aluminium jest rozwiązaniem zarówno skutecznym i bezawaryjnym, jak i bardzo estetycznym. Okna oddymiające z aluminium prezentują się doskonale jako indywidualne konstrukcje osadzone w murze, jak również jako elementy wkomponowane w strukturę słupowo- ryglową fasady.